Zalecenia Światowej Organizacji
Zdrowia mówią, iż dziecko powinno być karmione wyłącznie piersią przez okres
około 6 miesięcy życia. Po osiągnięciu tego wieku pokarm matki przestaje być
wystarczającym źródłem energii i składników odżywczych. W tym czasie dietę
niemowlęcia należy wzbogacać o kolejno i pojedynczo wprowadzane produkty nie mleczne.
W Polsce pierwsze podajemy owoce (5-6 miesiąc), potem warzywa, kaszki ryżowe i
kukurydziane, mięso (od 6- 7 miesiąca), następnie rosoły i żółtko jaja
(najwcześniej w 7 miesiącu), po 10 miesiącu życia pieczywo pszenne i mieszane,
wędliny, a około roku twarogi, mleko krowie i inne produkty mleczne oraz białko
jaja.
Każdy nowy produkt wymaga oddzielnego wprowadzenia. Podajemy 1 nowy
produkt w odstępach kilkudniowych, co ma na celu szybkie i bezbłędne
"wyłapanie" produktów, których dziecko nie toleruje z powodu alergii,
nietolerancji pokarmowej, których objawy powstają do kilku dni po spożyciu
danego produktu. Porcje nowo wprowadzanych potraw powinny też wzrastać
stopniowo w ciągu kilku dni od 1-2 łyżeczek na początku wprowadzania, do
docelowej porcji.
Wybór produktów:
Owoce - Zaczynamy od
najmniej alergizującego jabłka w postaci przecieru lub soczku, owoców
jagodowych takich jak maliny, a także morele. Do ukończenia 1 roku życia
unikamy podawania bananów, cytrusów i innych owoców tropikalnych, a także
truskawek i poziomek, gdyż mają silne właściwości alergizujące.
Warzywa - W początkowym
okresie podajemy gotowane i przetarte do "gładkiej" konsystencji papki
warzywne, zaczynając od marchwi, poprzez marchew z ziemniakiem i stopniowo, co
kilka dni, dodając do smaku kolejne warzywa korzeniowe. Do 8-9 miesiąca nie
podajemy warzyw wzdymających (kapustne, strączkowe, cebulowe), a u dzieci z
częstymi kolkami i bólami brzucha nawet do 2-3 roku życia.
Mięso - W 6-7 miesiącu
życia, zaczynając od 1-2 łyżeczek, do zupy dodajemy ugotowane i siekane lub
przetarte mięso drobiowe, królicze lub cielęce. Chuda wołowina i chudy schab
wieprzowy może być podawany starszym niemowlętom w wieku około 8-9 miesiąca
życia.
Kasze - najlepiej zacząć
od kleiku ryżowego i kukurydzianego jako dodatku do zupy warzywnej, lub
przecieru owocowego. Około roku kleiki i kaszki mogą być przygotowane na mleku
(najlepiej modyfikowanym). W tym czasie można już wprowadzać kaszki pszenne
(manna) i drobne gryczane (krakowska) oraz kluseczki. Kasza jęczmienna
(najlepiej drobniejsza), jako ciężej strawna, może być podawana dzieciom 2-3
letnim.
Wędliny - wyłącznie chude
drobiowe, cielęce i wieprzowe, nie podajemy wędlin z mięsa mielonego, gdyż są
bardzo tłuste i mogą zawierać dodatki niewskazane dla niemowlęcia.
Sery - W 12 m.ż. można ostrożnie podać
plasterek sera żółtego, a po kilku dniach kolejno fermentowane napoje mleczne
oraz twarogi i mleko pełne. W przypadku niekorzystnych reakcji wycofać z diety
i skonsultować się z lekarzem.
Całe jajka - w postaci
omletu lub jajecznicy na parze, czy innych dodatków wprowadzamy ostrożnie po 12
miesiącu życia.
Warzywa surowe - jako
dodatek do kanapek (sałata, cykoria, ogórek, pomidor), w niewielkich ilościach
podajemy około 11-12 miesiąca życia, wtedy gdy dziecko jest już w stanie je
pogryźć. Najlepiej jeśli są jednak rozdrobnione i koniecznie obrane ze skórki.
Cukier, sól - nie powinny
być dodawane do potraw dla niemowląt.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz