Zły dotyk

Na kanwie ostatnich medialnych doniesień o pedofilii wśród wielu grup społecznych, zaczęłam znów rozmawiać z chłopcami na temat "złego dotyku". Mówić o tym, że nikt oprócz Rodziców i lekarza nie może ich dotykać w miejscach intymnych. Oczywiście nie obyło się bez zgrzytów, gdyż Panie w przedszkolu czasem pomagają dzieciom w codziennej toalecie, ale wspomogłam się paroma przykładami i chyba jakoś poszło.
Dodatkowo pojawił się wątek obcego dającego nam cukierki, chcącego zaprowadzić do Mamy.
Ze zdumieniem stwierdziłam, że o ile Kacper i Kajtek doskonale wiedzą, że żadnych cukierków nie można brać od obcych, tak oboje poszliby z kimś, kto chce ich zaprowadzić do Mamy..
No i co? Czytałam kiedyś na blogu Doroty Zawadzkiej doskonałe rozwiązanie takiej sytuacji - hasło!!! Trzeba mieć z dzieckiem tajne hasło, którym posłuży się nieznajomy, jeżeli rzeczywiście zostanie przysłany przez Rodziców. Takie proste.
Polecam serię książek Mądra Mysz, a w niej - "Zuzia nie korzysta z pomocy nieznajomego".

Podstawowym problemem w powyższych sytuacjach jest to, że dziecko musi być asertywne, nie bać się powiedzieć swojego zdania. Musi głośno, dobitnie powiedzieć NIE - a nie jak mi się wcześniej wydawało "krzyczeć i lecieć do Pani".
Ale dziecko, które ma swoje zdanie, jest asertywne i dąży do celu jest dzieckiem "upartym, niegrzecznym, pyskatym". A już codzienność z taką dwójką przyprawia o zawrót głowy. Przez wychowanie, ciągłe upominanie, karcenie zduszamy w dziecku te cechy, które są niezbędne do samoobrony w nierównym starciu z dorosłym.
Ale to słynne "bezstresowe wychowanie", które zresztą oglądam co tydzień w szatani na zajęciach, też jest dla mnie nie do przyjęcia. Pewnie jak zwykle znalezienie złotego środka będzie receptą, choć napewno nie bezbolesną. Może jednak warto?



http://www.zlydotyk.pl/

Jak możesz ochronić swoje dziecko?

Pamiętaj, że w większości przypadków ofiary wykorzystywania seksualnego znały wcześniej sprawców. Dlatego bardzo ważne jest, żeby mieć pełne zaufanie do dorosłych, z którymi zostawiasz swoje dziecko. Masz prawo do informacji od kierownictwa żłobka czy przedszkola w jaki sposób weryfikują opiekunów i jak dbają o bezpieczeństwo podopiecznych.
      Zwróć także szczególną uwagę na osoby, które:
- zasypują dziecko prezentami, upominkami
- zapraszają dziecko na wyjazdy, wakacje
- poszukują okazji do tego, aby być z nim sam na sam.
      Nie zapomnij o zapobieganiu wykorzystywaniu seksualnemu przez Internet. Za wszystkie czynności, jakie dziecko wykonuje w sieci, odpowiada rodzic. To on powinien kontrolować, jakie treści ogląda dziecko i w jakie aktywności się angażuje. Jest wiele form zabezpieczeń komputera, które mogą pomóc podnieść bezpieczeństwo dziecka korzystającego z Internetu. Są to programy filtrujące udostępniane w systemach operacyjnych lub w postaci niezależnych programów. Jednak kluczową rolę odgrywa edukacja dziecka na temat zasad bezpiecznego korzystania z Internetu oraz zagrożeń z niego płynących.

      Istotny jest dobry kontakt rodzica z dzieckiem, aby czuło ono wsparcie z jego strony i nie obawiało się rozmawiać na ważne i trudne dla siebie tematy. Znacznie korzystniejszą i bezpieczniejszą sytuacją dla dziecka jest możliwość rozmowy na tematy np. związane ze sferą seksualną z rodzicami, niż poszukiwanie odpowiedzi na pytania z tym związane w Internecie.

      Bardzo ważnym elementem zapobiegania wykorzystywaniu jest rozmowa z dzieckiem. To od Ciebie (rodzica, opiekuna) dziecko powinno zdobyć wiedzę o swojej seksualności i o intymnych częściach ciała. Taka rozmowa może być trudna, ale odgrywa bardzo ważną rolę w profilaktyce nadużyć.
      Powiedz swojemu dziecku, że ma prawo odmówić, jeśli inna osoba proponuje mu zrobienie czegoś, czego nie chce. Podkreśl, że gdy nastąpi sytuacja, która wzbudzi jakiekolwiek jego obawy, może (a nawet powinno) natychmiast zwrócić się do Ciebie lub do innej zaufanej osoby dorosłej.
      Wyjaśnij dziecku, że nie zawsze zachowanie tajemnicy jest czymś koniecznym i dobrym.
      Na bieżąco rozmawiaj z dzieckiem o seksualności. To nie powinien być temat tabu. Lepiej, żeby ze swoimi pytaniami zwracało się do Ciebie, niż do rówieśników lub szukało informacji w Internecie.
      Ważne jest, aby od najmłodszych lat budować otwartą i pełną zaufania relację z dzieckiem. Nie należy nigdy lekceważyć jego lęków czy obaw.

Sygnały ostrzegawcze

Uważnie obserwując dziecko można dostrzec pewne wskazówki świadczące o tym, że mogło ono doświadczyć czegoś złego. Takimi sygnałami mogą być następujące zachowania:

•    Dziecko unika któregoś członka rodziny bądź kontaktu z innym dorosłym
•    Próbuje powiedzieć o zdarzeniu niebezpośrednio (np. wspomina, że ktoś chciał, żeby dochowało tajemnicy bądź zadaje pytania dotyczące rozpadu rodziny)
•    Opisuje zachowania osoby dorosłej wskazujące na to, że ta osoba próbowała je uwieść
•    Dziecko jest przygnębione i wycofane, ma problemy ze snem
•    Skarży się na dolegliwości fizyczne, które nie mają medycznego potwierdzenia
•    Przejawia dolegliwości mogące wskazywać na wykorzystywanie, np. ból w okolicach genitaliów czy odbytu
•    Nagle zaczyna mieć problemy związane ze szkołą – nie chce do niej chodzić, ma problemy z koncentracją uwagi czy z nauką
•    Zaczyna zachowywać się agresywnie
•    Przejawia nietypowe zachowania seksualne (np. publiczna masturbacja czy wypowiadanie się o seksie w dziwny sposób, inaczej niż do tej pory, wykazuje wiedzę seksualną nieadekwatną do wieku)
•    Zmienia swoje dotychczasowe zachowanie